شرایط کار اگرچه شرایط کار با اشکال مختلف آهنگری متفاوت است، اما آنها دارای برخی ویژگی های مشترک هستند: کار دستی با شدت متوسط، محیط ریز اقلیم خشک و گرم، صدا و لرزش، و آلودگی هوا توسط مه دود.
2. کارگران به طور همزمان در معرض هوای با دمای بالا و تشعشعات گرمایی قرار می گیرند که باعث تجمع گرما در بدن می شود. گرمای همراه با گرمای متابولیسم باعث اختلالات دفع گرما و تغییرات پاتولوژیک می شود. میزان تعریق عرق برای 8 ساعت کار با محیط گاز کوچک، فعالیت بدنی و سازگاری حرارتی متفاوت خواهد بود. به طور کلی بین 1.5 تا 5 لیتر یا حتی بیشتر است. در کارگاه های آهنگری کوچکتر یا دورتر از منبع گرما، شاخص تنش حرارتی بهجا معمولاً 55 تا 95 است. اما در بزرگآهنگریدر کارگاه ها، نقطه کار نزدیک کوره گرمایش یا چکش قطره ای ممکن است بین 150 تا 190 باشد. به راحتی باعث کمبود نمک و گرفتگی گرما می شود. در فصل سرد، قرار گرفتن در معرض تغییرات در محیط ریزاقلیمی ممکن است تا حدی سازگاری آن را افزایش دهد، اما تغییرات سریع و بسیار مکرر ممکن است یک خطر برای سلامتی باشد.
آلودگی هوا: هوای محل کار ممکن است حاوی دود، مونوکسید کربن، دی اکسید کربن، دی اکسید گوگرد یا آکرولئین باشد. غلظت آن به نوع سوخت کوره گرمایش و ناخالصی ها و همچنین راندمان احتراق، جریان هوا و شرایط تهویه بستگی دارد.
صدا و ارتعاش: چکش آهنگری به ناچار صدا و لرزش با فرکانس پایین تولید می کند، اما ممکن است دارای یک جزء فرکانس بالا نیز باشد و سطح فشار صوتی آن بین 95 تا 115 دسی بل باشد. کارگران در معرضآهنگریارتعاشات ممکن است باعث اختلالات خلقی و عملکردی شود که ظرفیت کاری را کاهش داده و ایمنی را تحت تأثیر قرار می دهد.
