دو روش متمایز برای برش و شکل دادن به مواد وجود دارد:ماشینکاری CNCو تراشکاری
تراش نوعی ماشین ابزار است که قطعه کار را می چرخاند و با ابزار برش مواد را از آن جدا می کند. ابزار برش با قطعه کار می چرخد، اما ثابت می ماند.
در مقابل، ماشینکاری CNC فرآیند برش را با استفاده از کنترل عددی کامپیوتری (CNC) خودکار می کند. یک دستگاه CNC مواد را از قطعه کار مطابق با مشخصات از پیش برنامه ریزی شده با استفاده از ابزارهای کنترل شده توسط کامپیوتر حذف می کند.
توانایی ماشینکاری CNC برای تولید اشکال و ویژگی های پیچیده تر در قطعه کار نسبت به ماشین تراش یکی از تمایزات اصلی آنها است. عملیات چند محور و طیف گسترده ای از وظایف، از جمله فرز، حفاری، و حکاکی، با ماشین های CNC امکان پذیر است. از سوی دیگر، تراش عمدتاً برای کارهای تراشکاری، مانند تولید اشکال استوانه ای، استفاده می شود.
هر دوماشینکاری CNCو تراشکاری فرآیندهای تولید قابل توجهی با مزایا و معایب منحصر به فرد هستند.